Do you feel lucky today?

Sölvi varði MAið sitt í gær og fékk Distinction - eini útlendingurinn með distinction. Gott hjá honum. Kallaði auðvitað á það að kennarar og nemendur færu á fyllerí saman. Ég sat heima og þýddi, þýddi aftur 2 kafla sem sitja fastir í gömlu tölvunni minni með dauða skjáinn. Deddlænið komið og farið og enginn tími til að reyna að láta tölvunjörð reyna að bjarga skjalinu úr hræi góðu gömlu. Reyndi að falla ekki í þunglyndi og muna hughreystingarorð Gauta K. um að oft væri glataður texti (tóku þið eftir tvíræðninni þarna hjá mér?) betri þegar maður þýddi hann í seinna skiptið. Er ekki svo viss í þessu tilfelli. Á endanum náði depresjónin tökum á mér og ég tölti út í rok og rigningu (sem ég hafði í brjálsemi minni beðið Sæunni veðurgyðju um að senda mér) út á KFC og settist síðan framan við sjónvarpið með fulla fötu af spikandi kransæðastíflandi mat.

Í sjónvarpinu var Dirty Harry mynd. Ég var mjög hrifin af Dirty Harry í gamla daga. Aðallega vegna þess að The Good, The Bad and The Ugly var uppáhaldsbíómyndin mín og DH veitti mér tækifæri til að sjá hans kúlness Clint píra augun og segja: "I know what you are thinking: was that 5 shots or 6? I am not too sure myself. This is a 44 Magnum, the largest shotgun in the world. So you have to ask yourself, are you feeling lucky today? Well, are you punk? Make my day." Hann var svo alltaf með eina kúlu í hlaupinu eða eitthvað álíka grúví. Já, og partnerarnir hans drepast alltaf líka. Svona til að setja smá mannlegan harmleik spin á myndirnar.

Í gær var verið að sýna síðustu myndina í seríunni. Clint farinn að láta aðeins á sjá, Welcome to the Jungle í bakgrunninum, Jim Carrey í litlu aukahlutverki sem rokkstjarna sem er drepinn á fyrstu mínútunum, Liam Neeson aðalsöspektið. Harry fær nýjan partner, amerísk-kínverskan sem á afa sem tattúverar hann í bak og fyrir til varna illu þegar hann fréttir að hann sé að vinna með Harry. Nýbúagrín. Svo bara versnar þetta. Og versnar. Clint álappalegur, kominn á aldur með allt of stóra skammbyssu sem virtist íþyngja honum, þó ekki svo mikið að hann náði ekki að skjóta allt sem hreyfðist, rosalega eitís, skjóta menn í bakið og svona. Og inn á milli alltaf senan með yfirmanninum sem segir: Æi, Harry þetta var nú meira klúðrið, þetta kostaði þetta og hitt og við erum að reyna að bæta ímynd okkar. Komik rílíf.
Hápunktur myndarinnar er þegar morðinginn ákveður að drepa Harry með því að stýra leikfangabíl (sem leit út eins og Kit í Night Rider) hlaðinn sprengju undir bílinn hjá honum. Upp úr þessu hefst þvílíkur bílaeltingaleikur, enda gerist DH í San Fransisco, og þá verður maður að hafa fáránlega langar bílaeltingaleikjasenur. Harry kanar alveg eins og próformúludræver og morðinginn á eftir honum, gefur honum ekkert eftir.... þótt síður sé - nær að stýra leikfangabílnum líka. Magnaður maður. Svo er sagt að karlmenn geti ekki múltitaskað. Það munar litlu en Harry sleppur. Partnerinn lendir samt inn á spítala - en hann lifir!
Svo kemur í ljós að morðinginn er geðsjúklingur með Liam Neeson karakterinn á heilanum, þykist vera hann, vill vera hann. Á endanum er eltingagleikur í iðnaðarhúsnæði, geðveiki maðurinn nær byssunni af Harry en það er allt í lagi því hann hittir hann aldrei og á endanum stendur Harry með hvalskutul (!!!!! Og þetta er í USA) og þar sem hann er búinn að vera svo lengi í bransanum nennir hann ekki að fara með treidmark ræðuna sína en segir bara: You're out of shots. You're shit out of luck. Og skutlar aumingja veika manninn. Fin. God bless America.